خوب است که به رختخواب برويم

به همان اندازه که هر دوي ما از درگيري متنفريم ، به نظر مي رسد در ناخوشايندترين زمانها توانايي ناخوشايندي براي درگيري داشته باشيم. به عنوان مثال ، دعوا درباره پول را شروع كنيد كه دقايقي قبل از آنكه گروهي از دوستان به خانه ما آمدند ، آمدند. يا دعوا در مورد دير بودن ما در اتومبيل در مسير کليسا بوديم ، که اين نيز به بحث و جدل در مورد پول تبديل شد. و البته تمام زمانهايي که ما در اواخر شب بحث کرده ايم وجود دارد که تنها کاري که واقعاً مي خواستيم انجام دهيم اين است که به رختخواب برويم. بنابراين ما

با گذشت سالها ، ما ياد گرفته ايم که توصيه هايي را که تقريباً در هر عروسي که شنيده ايم ، از جمله خودمان: ناديده بگيريم: عصباني مي شويم.

مؤسسه گوتمن اين اسطوره را رد کرد که نبايد بگذاريد خورشيد بر خشم خود بگذارد. در آزمايشگاه عشق ، زوج ها در وسط يک استدلال قطع شدند و از آنها خواستند 30 دقيقه مجلات را بخوانند. وقتي اين گفتگو را از سر گرفتند ، از نظر فيزيولوژيکي آرام شده بودند ، که به آنها امکان برقراري ارتباط منطقي و احترام آميز را مي داد. به جاي اينکه آن را به عنوان يک ناراحتي ببينيم ، استراحت کنيم وقتي احساس مي کنيم در هنگام دعوا احساس غرق شدن مي کنيم بسيار مفيد است ، حتي اگر اين به معناي خوابيدن بر روي آن باشد.

اما چگونه مي توانيم هنگامي که خشم در قلب ما مي سوزد ، با يکديگر در ارتباط باشيم؟

ما متوجه شده ايم که قبل از وقوع استدلال ، وقتي قصد داشته باشيم به روابط خود علاقه داشته باشيم ، پيمايش درگيريها درگيري آسانتر است. با ايجاد يک عادت رويگرداندن به يکديگر در زندگي روزمره خود ، احساس اضطراب کمتري در مورد حل نشدن يک درگيري داريم. اين حسن نيت انباشته شده باعث ترس و عدم اطمينان نسبت به ثبات روابط ما مي شود.

دکتر جان گوتمن در "هفت اصل براي ايجاد کار در ازدواج" مي نويسد: "هربار که شرکا به سمت يکديگر روي مي آورند ، آنچه را که من براي تماس با حساب بانکي عاطفي خودم آمده ام ، تأمين مي کنند." "آنها در حال ايجاد پس انداز هستند که ، مانند پول در بانک ، مي توانند به عنوان ن در مواقع ناخوشايند ، هنگامي که با فشار رواني يا درگيري روبرو هستند ، خدمت کنند."

برعکس ، اگر ما در مورد حفظ روابط خود خوب نبوده ايم - اگر براي ارتباط برقرار نکرديم و يا نمي توانيم به پيشنهادات يکديگر براي محبت پاسخ دهيم. هر دوي ما در روابط خود احساس امنيت کمتري مي کنيم و همين باعث مي شود تا زماني که درگيري برطرف نشود ، حضور در کنار يکديگر يا ديگران باشيم.

ما همچنين فهميديم که براي ما مهم است که نيازهاي خاص يکديگر و شيوه هاي مقابله با يکديگر را در نظر بگيريم. به عنوان مثال ، ديويد در تقسيم احساسات خود خوب است ، بنابراين مي تواند به راحتي يک استدلال را کنار بگذارد و تا زماني که نتوانيم مجدداً انتخاب کنيم ، بدون استرس ادامه مي يابد. با اين حال ، کنستانتينو بيشتر از لحاظ عاطفي به هم وابسته است و گاهي مي تواند نسبت به رابطه احساس اضطراب کند. در روابط قبلي ، اگر نزاع بيش از حد گرم شود ، کنستانتينو نمي تواند فقط دکمه مکث را بزنيد و بعد از آن با دوستان خود در ارتباط باشيد - همه چيز بايد متوقف شود تا اينکه او بتواند از طريق درگيري کار کند.

اما توانايي مکث کنستانتينو در حال پيشرفت است زيرا ما از خود و يکديگر آگاه تر مي شويم. از آنجا که ما نقشه هاي عاشقانه اي قوي ايجاد کرده ايم ، ديويد آموخته است که کنستانتينو در ميان استدلال به اطمينان بيشتري احتياج دارد. حتي اگر ما نتوانيم درگيري خود را در آن لحظه حل کنيم ، ديويد مي گويد: "من الان واقعاً عصباني هستم. من شما را دوست دارم و مي دانم که بعداً اين کار را خواهيم کرد. "ديويد با يادآوري عشق و تعهد خود به کنستانتينو ، به اطمينان خاطر کنستانتينو کمک مي کند و ذهن خود را راحت مي کند. همچنين اگر ما زمان خاصي را براي از سرگيري مکالمه تعيين کنيم ، کمک مي کند.

وقتي در حال حاضر يا از طريق شرايط و يا بن بست نمي توانيد يک درگيري را برطرف کنيد ، به ياد داشته باشيد که در نهايت در همان تيم هستيد. به خود يادآوري كنيد كه مي خواهيد چه چيزهايي براي يکديگر و مناسبات مناسب هستند ، مناقشه را در چشم انداز قرار مي دهد و به شما كمك مي كند تا حتي وقتي احساس دور بودن يا تقسيم كردن داريد ، به عنوان يكديگر عمل كنيد.

در يک رابطه متعهد ، به ياد داشته باشيد که مدت طولاني در آن هستيد. شما مي توانيد فردا آنچه را امروز نمي توانيد ببخشيد. اگر امروز نمي توانيد فردا بحث کنيد. و مي توانيد فردا بهتر دوست داشته باشيد ، حتي اگر امروز دشوار باشد.